Een stap tegelijk!
Laatst hoorde ik een artiest spreken over een optreden in het Ziggo Dome en dat hij het verwijt had gekregen dat dit voor hen maar heel simpel was om dit vol met publiek te krijgen als band. Hij vertelde een bevlogen verhaal over dat het zeker niet makkelijk was geweest. Voordat ze in Ziggo Dome stonden, stonden ze in Tivoli en daarvoor in Paradiso. Voor Paradiso stonden ze in de Tamboer in Stadskanaal en daarvoor in een theater in Sneek. Daarvoor speelden ze af en toe op een festival en in een heleboel kroegjes en op dorpsfeesten.
Jezelf ontwikkelen gaat vaak stap voor stap…Op dit moment kan ik mensen een betrouwbare, deskundige, doortastende en compassievolle coach bieden. Bij inzichtgesprekken, Human Design coachingsessies en opstellingen en als het gaat om veel verschillende levens-, en ontwikkelingsvragen ben ik beschikbaar. Maar wat kwam daarvoor?
Voordat ik ging coachen kwam ik in contact met iemand die mij Human Design aanraadde. Ik bleek een type te zijn wat een bijdrage levert met wijsheid en niet hard moet werken, dit paste mij wel. Om mensen hun blauwdruk uit te leggen vond ik fantastisch, dit bood zingeving en betekenisgeving. Vooral omdat ik het kan brengen met alle ervaringen die ik inmiddels heb opgedaan in het werken met mensen.
Daarvoor werkte ik vele jaren als zelfstandig zorgaanbieder binnen de gemeentelijke WMO. Dit was vooral met mensen die grote beschadigingen hadden opgelopen in het leven of een psychische indicatie. Ik hielp ze met het organiseren en in balans brengen van hun leven.
Wat daar weer voor kwam is dat er in ons gezin een impactvolle gebeurtenis plaatsvond: wij haalden onze kinderen van de scholen af omdat de programmering van de scholen schadelijk bleek voor hun ontwikkeling. Wij stonden voor de taak om onderwijskundig zelf te voorzien in hun ontwikkeling.
Tussendoor had ik een opleiding systemisch werk en familie-opstellingen gedaan en had ik de nodige opstellingen gedaan met allerlei intense levensthema’s.
Daarvoor was ik muziektherapeut bij een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking en volwassenen met een psychiatrische indicatie. Hier was de hulpvraag vaak ondersteunend aan het dagelijkse leven.
Ondertussen maakte ik ook muziek met peuters en gaf ik muziekles aan 30 kinderen. Ik gaf ook muziektherapie aan meisjes met eetstoornissen, kinderen met autisme en mensen die op persoonlijk vlak een hulpvraag hadden.
Weer daarvoor werkte ik in de jeugdhulpverlening met kinderen in crisissituaties, meisjes met seksueel trauma en kinderen die uithuisgeplaatst waren, daar was ik groepsleider en zorgde ik voor dagelijkse begeleiding.
Vlak daarvoor werd ik voor de eerste keer vader, dit zette mijn leven op zijn kop. Een geschenk en ook een weten dat alles hierdoor veranderde.
Daarvoor was ik werkzaam in de forensische psychiatrie waar ik mensen begeleidde met schizofrenie, persoonlijkheidsstoornissen en andere stoornissen die een (zeden)delict begaan hadden. Hoe ik in de Forensische Kliniek terecht kwam was omdat ik een studie SPH gevolgd had die mij ook nog op een AZC bracht waar ik activiteitenbegeleider was.
Hiervoor ontmoette ik Froukje. In mijn ogen meteen de liefde van mijn leven. Deze ontmoeting was precies op het juiste moment. Alles veranderde voor mij omdat alle dingen die ik dacht, voelde of deed in een ander daglicht kwamen te staan. Daarom was het aangaan van deze verbinding zowel een zegen als een uitdaging. Het luidde een nieuwe periode van nieuwe persoonlijke ontwikkeling in die nog steeds voortduurt.
Daarvoor had ik een tussenjaar en werkte ik als taxi-chauffeur omdat ik twijfelde over wat ik wilde doen, de keuze voor een studie accountancy bleek de verkeerde te zijn geweest.
Wat daarvoor kwam was de HAVO waar ik wat langer over deed omdat ik het te leuk had met muziek maken en school niet echt mijn ding was. Het voelde meer als een maatschappelijk geaccepteerde vorm van dagbesteding voor een puber.
Nog een stuk terug in de tijd zat ik op de basisschool waar een zaadje geplant is voor de interesse in de gedachtengang van mensen. Omdat ik mateloos geïnteresseerd was in wat mensen dachten en voelden en vervolgens deden en zeiden en waarom dit niet met elkaar in overeenstemming was. Het willen doorgronden van de incongruentie van mensen zou later een drijfveer zijn om coach te willen worden.
Als ik dit zelf teruglees ben ik benieuwd waar dit verhaal heen gaat…
Mijn Human Design blauwdruk vertelt mij dat de richting in mijn leven verandert aan de hand van de kansen en ontmoetingen die ik heb, dus ik mag het open laten. Wat ik wel voor mijzelf wens is dat ik nog veel verder mag groeien als mens, maar ook als coach. Ik heb de intentie om de wereld een heel stuk mooier te maken door nog veel meer mensen te ondersteunen met zingeving en betekenisgeving. Ik wens mijzelf een bloeiend bedrijf toe wat nog 100x groter mag worden als het gaat om impact in de wereld.
Een zin die ik vaak zeg tegen mensen is: wat kun je vandaag doen om dichter bij je doelen en verlangens te komen. Als je elke dag een stap zet zul je zien dat je over een poosje jezelf zult verbazen met de voortgang die je gemaakt hebt. Een stap tegelijk!
Warme groet Jory
|
