De kracht van vrouwen, de zachtheid, de energie wanneer we bij elkaar zijn, de schoonheid. De herkenning, de diepte die gedeeld wordt, de humor. Het gevoel van gelijkgestemd zijn, van samen. De emoties die we voelen en delen wanneer we ons veilig voelen bij elkaar. Zó mooi, hoe je elkaar in de ogen kunt kijken en herkenning vindt. Ah, jíj́ bent het, jij kent het, je bent daar óók geweest. Het thuiskomen bij elkaar, de uitwisseling daar is prachtig.
Het is voorbij het verraad, het niet veilig zijn, het roddelen, het laten vallen van elkaar, het koude en het scherpe. Wat wil zeggen dat het voorbij de angst is van afgescheiden zijn. Er is een veld gecreëerd waar we één zijn. Een bedding. Hier kunnen we vallen en worden we liefdevol opgevangen. Hier vormen we een cirkel van warmte, liefde en zachtheid. Hier komt de oervrouw in ons naar boven. De vrouw die we werkelijk zijn, in de kern, het èchte.
Om die vrouw te ontmoeten is magisch, voorbij de sluiers die al te lang bedekten wat zo graag gezien wilde worden. Voorbij de rollen die we spelen, voorbij het aangeleerde geconditioneerde.
We mogen werkelijk gaan zien hoe we ons nog verschuilen onder allerlei toedekkingen, als een verstikkende deken. Lagen die over ons heen gelegd zijn door het leven, door de keuzes die we maakten. Hier ontstonden patronen die ons nu niet meer dienen, systemen die ons ergens houden. We mogen uitbreken, vanuit volle liefde voor onszelf kiezen. Niet meer klein maar groot en groots. Opnieuw naar die puurheid en wijsheid die ligt te wachten om onthuld te worden.
Gooi af die lagen! We zijn zó aantrekkelijk als we ons wilde zelf durven te laten zien. De haren los, de armen wijd, ruimte… ademhalen! Dansen en zingen in het volle licht! Yes! Dáár ben je! Alsof je opnieuw geboren wordt, een nieuw begin. Daar zitten zulke kostbare geschenken… Daar gaan we onszelf zien met andere ogen. Vaker dan eens zul je versteld staan wat er allemaal schuilt in jou, wat er nog onder de oppervlakte zit. Het was er al die tijd en nu mag het vrijgelaten worden. Wat een bevrijding. En daar, precies daar kijk je om je heen en zie je ook de ander. Je bent niet alleen. Nee, als vrouwencollectief blazen we onszelf nieuw leven in, gooien
we maskers af en laten we pantsers en korsetten breken. Opnieuw vrij, een ruime horizon, de regen op je gezicht, adem in adem uit…
Je doet er toe. Er is maar van één van jou, jij lieve vrouw. Laten we elkaar omhelzen bij het vuur… Laten we de tranen toestaan te stromen vanuit het besef dat we zoveel liefde zijn bij elkaar, dat we er zijn, volledig… Laten we ons overgeven aan het gouden sterrenstof dat over ons heen wil regenen om daar onszelf ècht te zien in dat gouden licht. Laten we stap voor stap steeds dichter bij onszelf komen omdat wij het zijn.
Jaa, de kracht van vrouwen. De zachtheid. De energie. De schoonheid. Stel je eens voor dat alle vrouwen vanuit hun pure, wilde, prachtige hart gingen leven… zooo, wat een explosie aan liefde zou dat teweeg brengen! De aarde trilt ervan…
Laten we ermee beginnen. Van onszelf te houden, van elke cel en elke centimeter, helemaal en totaal tot op het bot… Laten we dat doen en laten we JA tegen onszelf zeggen, ons lichaam, onze sensualiteit, onze stem, onze liefde, onze kracht, onze zachtheid, onze schoonheid, ons hart en onze ziel. Laten we het licht in onszelf zó groot maken dat het verblindt, dat je er niet meer omheen kunt, jij niet, niemand niet. Laten we dat doen… Doe je mee?
