Energie reist door de generaties heen totdat iemand dapper genoeg is het te voelen! - Het is niet jouw schuld, maar wel jouw verantwoordelijkheid!
Deze zinnen las ik onlangs op social media en ik vind ze prachtig. Ze zijn namelijk heel erg op mijzelf van toepassing en voor het werk wat ik doe. Het geeft me ook een inzicht in een soort van blauwdruk over het leven die ik steeds vaker denk te herkennen in de mensen om mij heen.
Op dit moment bevindt mijn leven zich in een bijzondere fase, ik voel me namelijk stabiel. Dit is voor mij een gevoel waar ik veel tijd energie en aandacht in gestoken heb. Dit gevoel heeft veel oorzaken, maar nog meer gevolgen. Ik voelde me geïnspireerd dit met je te delen.
Ik herken in mijn eigen leven (en dat van anderen dus) dat er altijd een verhaal leeft. Dit verhaal zorgt ervoor dat we gaan lijden of leiden. Op elk moment in ons leven, bij elke ontmoeting met een andere persoon of tijdens een gevoel of gedachte van onszelf, komen we in aanraking met ons verhaal. Elke keer maken we bewust of onbewust een keuze; ik geloof nog steeds mijn eigen verhaal, of; ik vertel mijzelf een (beter of slechter) nieuw verhaal. Vervolgens begint de cirkel opnieuw en worden we weer geconfronteerd met ons eigen oude of nieuwe verhaal en hebben we weer opnieuw de keuze.
De verhalen waar ik lang in geloofd heb waren de volgende: Ik ben te gevoelig omdat ik dingen aanvoel en dit wordt om mij heen niet herkend, dit leidde vervolgens weer tot het verhaal dat ik niet mannelijk genoeg was omdat ik mij aanpaste en overal genuanceerd over dacht. Ik had bij mensen om mij heen vaak gezien en gevoeld dat ze lang niet altijd vertelden wat er in hen omging. Dit zorgde ook dat ik het verhaal aanleerde dat mensen altijd iets anders bedoelen dan dat ze zeggen, ze hielden dus altijd iets verborgen. Verder vertelde ik mijn leeftijdsgenoten altijd dezelfde verhalen over mijzelf, ik kreeg te weinig aandacht thuis, ik moest emotioneel beschikbaar zijn als bliksemafleider, ik kwam uit een gezin waar iets aan de hand was en was meer bijzonder dan andere mensen, ik was
eigenlijk een soort mens met superkrachten. Dit laatste vertelde ik niet, maar zo voelde ik mij dus wel. Ik dacht namelijk dat, omdat ik dit allemaal meemaakte en ik nog steeds overeind stond, ik wel heel sterk moest zijn.
Eigenlijk zat ik in een overlevingsstand.
Mijn leven kent een belangrijke ommezwaai en dit is de periode dat ik Froukje ontmoette. Alles wat in deze periode gebeurde kreeg een andere betekenis. Door mijn relatie met Froukje en alle nieuwe ervaringen die hieruit voortvloeiden, werden mijn verhalen niet meer zo geloofd en ik begon zelf ook te twijfelen aan de houdbaarheid en geloofwaardigheid van mijn verhalen. Ik geloofde dus niet meer dat ik was wie ik was of hoe ik mij aan de wereld presenteerde.
Op het moment van schrijven van dit ‘verhaal’ ben ik 42 jaar. Ik vind het mooi om dit te bestempelen als: ‘halfweg’, halverwege mijn leven en halverwege mijn wijsheid. Dat ik mij nu stabiel voel heeft te maken met het niet meer persoonlijk maken van de vele verhalen die ik mijzelf verteld heb en de verhalen die ik nu als nieuwe ervaringen meemaak. Ze zijn voor mij lessen van het leven zelf. Het voelt goed om mijzelf elke dag een beetje minder serieus te nemen en meer verwonderd te zijn over de mooie situaties, ontmoetingen, uitdagingen en uitnodigingen die het leven mij aanreikt.
In 2021 kwam ik in aanraking met
Human Design, een leer voor zelfkennis die me vertelt dat ik een milt-projector ben. Als projector heb ik een scherpe en doortastende energie, deze stelt mij in staat bij iemand aan de ‘binnenkant’ te voelen wat er daar gebeurt. Ik heb een bijdrage te leveren met mijn wijsheid aan de begeleiding van andere mensen. Mijn wijsheid komt vanuit mijn intuïtie en instinct die mij met een zachte stem vertellen wat veilig en betrouwbaar is. De strategie die ik te volgen heb is: wachten op de
uitnodiging. Als ik te snel mijn wijsheid deel zijn mensen nog niet klaar voor wat ik te brengen heb. Eigenlijk gaf Human Design voor het eerst in mijn leven woorden aan hoe ik mij aan de binnenkant voelde. Dit gaf zo’n enorm gevoel van thuiskomen dat ik meteen verslingerd raakte aan deze kennis. Dit was een grote stap voor mij richting mijn stabiliteit.
De constante wisselwerking tussen Froukje en mij was voor mij een drijfveer om me snel te ontwikkelen. We hebben in onze relatie altijd gebouwd op het vertrouwen dat we bij elkaar hoorden te zijn, dat voelde gewoon zo. De relatie tussen Froukje en mij is net zo vervullend als uitdagend. We wisselen een heleboel uit, zowel fijne momenten als uitdagende momenten. Hier kunnen we inmiddels over zeggen dat onze verhalen met elkaar in confrontatie komen. Wat Froukje zichzelf verteld en wat ik mijzelf vertel botst dan en hierin spiegelen we elkaars onmacht, we komen in aanraking met onze eigen valkuilen, zwaktes en onverwerkte verhalen. Omdat we altijd terugkomen bij het vertrouwen en onze eigen wijsheid leren we, we worden beter en sterker door met de ander te zijn en alles van onszelf te
geven aan de ander. Geen aanpassing, niets inhouden, maar eerlijk en oprecht, rauw en zuiver. Omdat ik nu geleerd heb dat ik mijzelf gelukkig heb te maken, hoeft Froukje dit niet meer voor mij te doen (ook weer een oud verhaal van mij). Ze is vrij en mag zijn wie ze wil. Dit maakt ook mij gelukkig. Met oprechte eerbied en respect, bewondering en liefde ben ik haar dankbaar voor de rol die ze in mijn leven vervult.
Een andere inspiratie die ik vanuit Froukje heb ontvangen is het opschrijven van haar levensverhaal voor een interview in het Oervrouwmagazine. Ik had haar hiervoor opgegeven en omdat ze enthousiast werd, is ze dit avontuur aangegaan. Al schrijvende kwam Froukje op het idee om haar geschiedenis veel meer op te schrijven in de vorm van levenslessen en minder in de vorm van haar subjectieve beleving en klacht tegen de lastige ervaringen. Dit vond ik zo’n mooie inspiratie dat daar het inzicht werd geboren om jezelf nieuwe verhalen te laten schrijven.
Een recente inspiratie komt uit een traject wat ik doorlopen heb bij een businesscoach met de bijbehorende ‘money mindset training’ en ‘journaling training’. Ik heb in dit traject geleerd om mijn mind aan te sturen om een sterke balans in mijn denken, mijn verlangens en gewenste leven mogelijk te maken door in actie te komen en mijzelf te helen door te schrijven in een dagboek. Dit maakte dat ik voelde over de juiste tools te beschikken om inderdaad echt alles mogelijk te maken in het leven. De verhalen die ik mijzelf vertelde vanuit de ervaringen die ik tot die tijd had gehad gingen over het niet zomaar alles mogelijk kunnen maken door mezelf, dat er hard gewerkt moest worden en dat dingen ‘verdiend’ moesten worden. Naar aanleiding van de begeleiding en inspiratie van
de businesscoach hebben we bijzondere nieuwe momenten mogen meemaken op zakelijk en financieel gebied. Dit stimuleerde ook een grote persoonlijke ontwikkeling op gebieden waar ik mijzelf eerder verhalen van tekorten vertelde. Ervaringen van tekorten in tijd, geld, energie, etc. die ik naar mijzelf vertaald had als waarheden. Tijdens dit traject voelde ik: “Ik ken mijn waarde”, deze zin resoneert nog steeds na in mijn hoofd.
In het werk wat Froukje en ik doen tijdens de sessies komen we altijd in aanraking met de bewuste en onbewuste verhalen van mensen. Soms zijn de verhalen verrassend, soms schrijnend, soms overweldigend en soms intens. Deze verhalen hebben een bepaalde vorm en vastigheid gekregen en vaak doen mensen nog moeite om de verhalen te verdedigen vanuit de onzekerheid dat ze niet weten hoe het anders zou kunnen. Maar ergens is er altijd een gemeenschappelijke deler, we willen allemaal heling vinden. Vanuit hoe Froukje en ik tegen het leven aankijken is dit dubbel, we zijn al heel en hoeven niet meer ‘heel’ te worden. Tegelijkertijd zijn we met ons denken overtuigd van allerlei zaken, we zijn ergens voor of ergens tegen, terwijl de wijsheid misschien wel in het midden ligt. Dit is iets
wat ik in de afgelopen jaren steeds meer ben gaan doen, met mijzelf en de prachtige mensen waar ik mee mag werken. Ik trek dingen in twijfel. De bedoeling hiervan is om een heleboel ruimte te creëren zodat de overtuigingen in beweging mogen komen.
Een overdenking die ik in de laatste jaren steeds vaker heb is; hoe komt het toch dat onze kinderjaren zo’n enorme bron van informatie zijn en vaak leidend voor ons gedrag op latere leeftijd? En daarnaast is mijn eigen ervaring dat hoe ouder ik word, ik de energie kan herkennen die door mijn vader stroomt en onze vaders daarvoor. Ik stel me dus voor hoe mijn vader zich voelde ten opzichte van mijzelf op het moment dat ik zo oud was als mijn eigen oudste zoon. En waar bevond hij zich op het moment dat hij die leeftijd had? Het zijn allemaal verhalen, maar wel doorleefde verhalen en ze zijn er niet voor niets. Ze geven scheppingskracht voor elke, wellicht nieuwe, mogelijke uitkomst. Het mooiste is dat ik op elk moment de mogelijkheid heb de verhalen te herschrijven.
Als laatste wil ik mijn fysieke en mentale gezondheid naar voren brengen. Ik ben in behoorlijk goede gezondheid, aldus de Ayurvedische arts waar ik eind 2023 een bezoek bracht. Omdat ik snurkte en nog een aantal kleinere klachten had, bezocht ik samen met Froukje deze bijzondere man. We kregen uitleg en leefstijladviezen en binnen een week was ik zo goed als gestopt met snurken, na dit vele jaren intensief te hebben gedaan. Daarnaast voelde ik mijzelf fysiek schoner en lichter worden, mentaal stukken sterker en over het algemeen nog stabieler. De leefstijladviezen geven mij een keuze, het is geen moeten, maar meer een inspiratie die mij helpt een nog meer vervullend leven te leiden.
De laatste paragraaf gaat hand in hand met inzichten uit de Germaanse Geneeskunde, de natuurgeneeskunde en andere holistische visies op ziekte en gezondheid. Voor mij zijn symptomen van ziekte meer een uiting van onbalans van het lichaam en de geest en signalen van de wijsheid van het lichaam. Ze vertellen ons waar we aandacht aan mogen geven, wat we aan mogen kijken en waar we onze energie verliezen aan zaken waar geen inspiratie, motivatie of noodzaak is.
Dus een samenhang van bovenstaande factoren maakt dat ik op dit moment mijzelf stabiel kan noemen. Dat ervaar ik zelf als een groot goed, omdat ik dit nog nooit eerder zo gevoeld heb. Er zijn nog tal van factoren te noemen die hier tijdens mijn leven aan hebben bijgedragen maar dit waren de belangrijkste van dit moment. De ervaring van stabiliteit betekent niet automatisch dat ik het makkelijk heb of makkelijk praten. Ik ondervind zeker dagelijks uitdagingen op allerlei gebieden, zowel persoonlijk, in de relatie, in het gezin en in ons bedrijf. Echter het vermogen om terug te veren is nu zo aanwezig dat ik de basis van zelfvertrouwen, zelfliefde en zelfwaardering altijd aanwezig voel en van daaruit dus ook kan handelen. Uiteindelijk is dit ook weer een verhaal, al moet
ik wel zeggen dat ik dit verhaal mooier vind als de verhalen die ik mijzelf eerder vertelde. Het helpt dus jezelf positieve verhalen te vertellen die je uitnodigen je eigen potentie te gaan leven.